این را می‌دانم که دیگر نمی‌توانم به آن کلاس مسخره برگردم! یاد گرفتن موسیقی در من نیست. نه حالش هست و نه ذوقش. حتی حسرت این همه پولی هم که خرج کردم نمی‌تواند مرا وادار کند که به سمت ساز بروم. نه سنتور و نه هیچ ساز دیگری! از اول هم چندان علاقه‌ای نداشتم. می خواستم ساعت‌های بیکاری شهرستان را پر کنم. اما حالا شده است یک معضلی! دیگر نمی‌روم و دوباره من می‌مانم و این همه ساعت خالی!
دلم هیجان می‌خواهد. اگر بشود که بروم والیبالی بسکتبالی چیزی خیلی عالی است!
بسکتبال خداس
بازی کردم که میگما
حتمن حتمن برید حاج خانوم !
ممنون حاج آقا! اجرکم عندالله بابت راهنمایی تون
موسیقی خعلی خوبه اما به دپرس شدن ما که کم غم نداریم خیلی کمک میکنه همون والیبال اینا رو بری کلی انرژی میگیری و شاد میشی
مریم جان با توجه به سن وسال
ورزشهای انفرادی رو توصیه میکنم
چون هم با بسکتبال و والیبال آشنام هم با ورزشهای رزمی
مثل تکواندو.
برای تخلیه هیجان درونی خودت ورزشهای انفرادی مناسب هستش.
مرسی از راهنماییت
خب موسیقی نشد یه چیز دیگه ...این همه کلاس..
تو که قرار نیست کم بیاری
کاش مینوشتی چی اذیتت میکنه..چه چیز اون کلاس واست مسخره به نظر اومده
اتودنوازی. موسیقی ناهنجار. موسیقی سنتی
من عاشق راکم عاشق متال عاشق کلاسیک اروپا اشتباه خودم بود که رفتم سنتور